24 ЧАСА ЖИВОТ

Ме демнат кнџите на смртта,
во срео гревот ме ломи.
Близу се канџите,
а каде со гревот од времиња луди?!

Каде?
На суд?
Во пекол?
Во вечна смрт?

Не,не вопеколот!
Таму е мрачн,
Таму:
лелекање, пискотници
и шкипење со заби...
Не сакам таму,не!

Видов човек,
Со раскрренирце и нозе,
распнат н крст,
мирече:
"Дојди, ме распнаа за тебе
да умрам за твојотгрев!"

Зар има некој кој умрел за мене?
Ми рече:
"Не некој,
Јас умрев,Синот Божји."

О, Господи,
ме зеде в прегратки,
ми го избриша гревот од срце,
тој веќе не ме ломи.

Не ми е страв
од канџите на смртта,
зашто нема суд, нема пекол,
зашто оној ден на Голгота,
ми вети-
Живот вечен!